Zaterdagmiddag, Den Haag. Droge witte wijn. Bijkletsen met studievriendinnen. Ik kom niet meer bij van het lachen als mijn vriendin geanimeerd vertelt over The Sandwich Artist. Ze werkt bij een groot werving & selectiebureau en ziet heel wat kandidaten voorbij komen in haar screening. Het is daarbij als sollicitant een kunst om met je cv op te vallen als er – met jou – 170 reacties zijn op een vacature.
Zeker als je kersvers en fris de arbeidsmarkt betreedt. Hoopvol je studentikoze leventje verruilt voor het werkende bestaan. En tsja, negen van de tien keer moet je dan het onderspit delven bij mensen die meer werkervaring ervaring hebben. Dat geldt ook voor de jonge knaap die zichzelf The Sandwich Artist noemt op zijn cv. Hij is nu al mijn held.
Filet américain met een uitje
Tot afgelopen zaterdagmiddag kende ik het beroep Sandwich Artist niet. Nu wel. Een Sandwich Artist smeert broodjes in de lokale lunchroom. Een zaterdagmiddag bijbaantje naast de studie. Ik zie al helemaal voor me hoe hij met een explosieve creativiteit, de zorgvuldig opengesneden baguette
besmeert met filet americain préparé du chef. Met volmaakte souplesse drapeert hij een fijngesneden uitje als finishing touch. Ik wil dat broodje. Nu!
Dát is marketing
Ok, mijn fantasie slaat op hol. Nu weer met beide benen op de grond. Het gaat om beeld en beleving en dat kun je creëren. Een belangrijk element in marketing. Deze jongen is voor mij een marketeer in de dop, omdat hij zichzelf weet te vermarkten als The Sandwich Artist. Het blijft hangen en mensen praten erover met elkaar. Dat is marketing.
Geef een reactie