Op mijn achttiende verjaardag krijg ik mijn eerste rijles. Volgens de rij-instructeur ben ik leergierig en fanatiek. Mijn rijbewijs haal ik in één keer, een paar maanden later. De brommer die ik twee jaar daarvoor krijg, voor mijn sweet sixteen, wordt vanaf dat moment natuurlijk een stuk minder interessant. Een Puch rider fun; die niet lang daarna op de boerderij van mijn oom in Ruurlo belandt: als voertuig om mee te crossen. Begrijp me niet verkeerd, want ik koester warme jeugdherinneringen aan deze 50 cc kanjer, als ik terugdenk aan het slijten van kilometers asfalt. Met mijn haren wapperend in de wind, de wereld tegemoet rijden, op mijn eigen paradepaardje van ijzer!
Naast mijn tienerjaren, zijn sinds vandaag ook mijn jaren als twintiger voorbij. ‘Al kan je mensen nog steeds in verwarring brengen omdat je er begin twintig uitziet’, aldus een goede vriendin in de geluidsopname die ze me vandaag om 07.03 uur via whatsapp stuurt. Vrolijk zingt ze ‘lang zal ze leven’. Uit volle borst, inclusief hartverwarmende felicitaties. Ik ben onder de indruk van de zuiverheid en helderheid van haar stem, zo vroeg op de ochtend.
De drie kaarsjes worden uitgeblazen! Foto: Kristel Veltkamp
1986. Op de foto blaas ik drie kaarsjes uit. Vandaag plak ik achter dat getal dus een nul. Veel mensen vinden het een ‘ding’, als ze een decennium ouder worden. Kom maar op met die dertig. Ik ben er he-le-maal klaar voor. Waar ik trouwens wel klaar mee ben is legitimeren bij Gall & Gall. Vorige week nog, twijfelt de kassajuffrouw of ik wel vijfentwintig ben. Hmm. Heeft mijn goede vriendin dan toch gelijk? Wat een compliment J.
Geef een reactie