In 2015 zal naar verwachting het melkquotum verdwijnen. Een ‘productierecht’ dat in 1984 is ingevoerd door de EU voor melkveehouders. Dat betekent dat over pak ‘m beet 2 jaar de vraag op de wereldmarkt leidend wordt, in plaats van de melkproductie. Straks krijgen ze nog gelijk: de stadskinderen die denken dat melk niet uit de koe komt, maar uit de fabriek.
Melk de witte motor
Veestapels en stallen groeien in volume; het platteland verandert. Schaalvergroting en efficiency maken onderdeel uit van de bedrijfsvoering op de boerderij anno 2013. Als boerendochter herinner ik me het tafereel nog goed: elke ochtend en avond werden de koeien machinaal door mijn ouders gemolken. 7 dagen per week. 365 dagen per jaar.
Koe pakt eigen regie
Tegenwoordig bepaalt Bertha 2343 zélf wanneer ze gemolken wordt, zonder tussenkomstvan de mens. Terwijl ze in haar eigen tempo de brokjes kauwt, reinigt de robot haar uiers en bevestigt vervolgens de melkbekers om haar spenen. Dit gebeurt volautomatisch. De boer monitort de productie van Bertha 2343 via software op de pc. Als ik onderweg een grazende koe registreer, vraag ik me af welke impact het calciumrijke goedje gaat hebben op onze economie, als het melkquotum straks verdwijnt. Komt er een run op landbouwgrond en voer? Maken sterke prijsfluctuaties hun opwachting? Gaan er nog meer boeren omvallen, of wint de Nederlandse melkveehouder juist marktaandeel, gezien de hoge kwaliteit van zijn product?
Winst maken in deze sector is een uitdaging. Voor veel agrariërs is het sinds jaar en dag een gevecht om een fatsoenlijke boterham te verdienen. Sinds het jaar 2000 zijn er in Nederland 30.000 boeren gestopt. Wordt het oude principe van de Groningse herenboer in een moderne jas gestoken? De evolutie van de boer: waar de sterkste blijft en groeit en de kleinste niet anders kan dan aftaaien
Geef een reactie