Een gebed zonder einde? Nee, toch niet. Het einde is niet meer in zicht, het einde is: nu. Met enig ongeloof, dat wel. Ik zit achter mijn bureau en ik tuur nog naar het beeldscherm van mijn computer. Ik heb ‘op verzenden’ gedrukt en het laatste document gaat via de digitale snelweg naar mijn opdrachtgever. Het project is afgerond. De man met de hamer is tijdens de uitvoering van het project bij me op bezoek geweest en hij heeft een ferme tik uitgedeeld. Ik draai mijn hoofd naar het raam, staar naar buiten en flashbacks van de afgelopen periode flitsen door mijn hoofd.
Wijsheid in een fles twee-in-een shampoo
Een twee-in-een shampoo heeft de eigenschap het haar te wassen en te verzorgen met een conditioner. Handig, maar, zoals met alles in het leven; je moet doseren. Ook met twee-in-een shampoo. Gebruik je een enorme hoeveelheid shampoo? Dan ontstaat er schuim. Teveel schuim. Het duurt langer voordat je haar is schoongespoeld en het schuim bedekt je gezicht, waardoor je minder goed kunt kijken. Het is ook nog eens super inefficiënt. De fles is veel sneller leeg.
Gedrevenheid en principes: kracht en valkuil tegelijk
De afgelopen periode ben ik gevoelsmatig de personificatie van die fles shampoo geweest. Ik ben gedreven en ik ben een vrouw van principes. Prima combinatie, zoals in een twee-in-een shampoo. Alleen met teveel gedrevenheid en teveel principes, gaat het fout. Dat is bij mij gebeurd. Ik heb een opdracht aangenomen die veel meer werk kostte dan ik dacht. Ik had wel een deadline. En deadline = deadline. Punt. Ik moest ergens uren vandaan toveren die ik niet had. Stoïcijns ging ik door, tot in de nachtelijke uren. Daar stond hij onaangekondigd achter me: de man met de hamer. Ik bleek geen robot, ook al wilde ik doorgaan en doorgaan. Het ging ten koste van de kwaliteit. En dat onder ogen zien is pijnlijk. Zeker als je perfectionistisch bent ingesteld.
Handelen in oplossingen en leren van fouten
Ja, die klap die voelde ik. Maar ik heb me niet uit het veld laten slaan. Ik heb hulptroepen ingeschakeld en werkzaamheden gedelegeerd. Op die wijze handelde ik in oplossingen met de regie in eigen handen. Je begrijpt dat ik de hamer heb afgepakt van de man in kwestie. Die tik kan hij nooit meer uitdelen. Hij is niet welkom in mijn kantoor. Als ik hem in de verte zie aankomen, dan weet ik vanaf nu wat ik moet doen. Als iets goed gaat is het mooi. Als iets fout gaat, is het een leerervaring.
Geef een reactie