‘Dan ben ik uitgerekend.’ Deze zin hoor ik van drie verschillende vriendinnen in één week. In diezelfde week volgt een mailtje uit Amerika. Midden in de nacht. Mijn studievriendin en haar man sturen een foto van een klein poppetje met een mutsje: hun zoon is geboren. Fantastisch nieuws!
Deze babyboom in mijn vriendenkring is relatief nieuw en dat is even wennen. Huizen, bomen, beesten en alles wat daarbij hoort. Ik besef dat we nu volwassen zijn. En volwassen mensen doen volwassen dingen. Ik denk terug aan de donderdagavonden in de kroeg in mijn studententijd. Met enig nostalgisch verlangen. Ik ben nu vooral bezig met mijn eigen zaak en voel daarin een enorme drive. Volgend jaar hoop ik ‘The Big 30’ te ontmoeten. Ik verschiet van kleur en sper mijn ogen open want ik lijk iets nieuws te voelen: ‘tik-tak-tik-tak.’
Kinderen krijgen. De statistieken van het CBS kennen we. Deze zin zeker: ‘Vooral hoogopgeleide vrouwen stellen het moederschap uit, ondanks de gezondheidsrisico’s.’ Ik ben van ‘83. Wordt het deurtje van dit hokje nu langzaam voor mij opengezet, waarbij een dikke portier met een krulsnor, zwarte pet en een lange rode jas mij met een gemeen lachje binnenlaat en zegt: ‘Welkom in het rijk der dertigersdilemma’s Kristel.’ De voorraad eicellen wordt natuurlijk elk jaar kleiner, ik heb goed opgelet tijdens de biologieles. Nu de praktijk. Hoofd, buik, hart. Ze zitten niet altijd op één lijn, al is dat inherent aan elke levensfase.
Al zijn er honderd vriendinnen zwanger!
Het is eerder regel dan uitzondering. Bekenden en onbekenden stellen dé twee vragen: ‘wanneer gaan jullie trouwen?’ en ‘wanneer beginnen jullie aan kinderen?’ Eerlijk = eerlijk, een tikje irritant is het wel. Wie weet trouwen we wel stiekem, in Las Vegas. Of nooit. En kinderen. Die zijn niet vanzelfsprekend. Laat staan of je ze wilt krijgen of kunt krijgen.
Al zijn er honderd vriendinnen zwanger. Het gaat om mijn eigen binnenkant. Dingen doe ik, of doe ik juist niet. Iedereen leeft zijn eigen leven in zijn eigen tempo. Ik focus me – hier en nu – op een offerte waarmee ik hopelijk een nieuwe order binnensleep.
Mag ik je een advies geven? In het bijzonder aan ondernemende vrouwen rond de dertig, net als ik. Schrijf je eigen manuscript, leef geen leven uit een vooraf gedicteerd boekje, want van het concert des levens krijgt toch niemand een program. Carpe Diem.
Geef een reactie